"Pensjonat marzeń" to książka o 252 stronach, więc jest idealna na kilka wolnych godzin. historia napisana jest tak, że czyta się tę książkę dość łatwo i szybko.

     Kto nie pragnie kochać, być kochanym, być dla kogoś tym jedynym / jedyną?

  Jak być dobrą żoną, dziewczyną, matką, panią domu, kobietą? Jak być spełnioną i szczęśliwą? To przecież niemożliwe, ponieważ w pierwszej kolejności należy zadbać o innych, o bliskie nam osoby, a dopiero później, na szarym końcu niekończącej się listy jest miejsce na to, aby pomyśleć o samej sobie. Tak właśnie, jak większość normalnych kobiet, sądzą bohaterki "Szkoły żon". Niestety, każda z nich jest w błędzie, o czym dowiadują się w miarę upływu czasu. Prawda jest taka, że najpierw należy zadbać o siebie i o własne szczęście, a dopiero później o innych.I właśnie po to powstało specjalne miejsce ukryte pośród leśnych terenów, gdzie w pensjonacie dzieje się magia, a każda kobieta podczas trzytygodniowego pobytu czuje się jak prawdziwa Dama. Miejsce, w którym każda kobieta jest kimś wyjątkowym, ważnym, gdzie może odpocząć od szarej codzienności, odkryć naturalne piękno w niej ukryte...

  

 Jest to opowieść o czterech kobietach - Julii, Jadwidze, Michalinie oraz Marcie - o ich problemach, demonach, życiach, planach na przyszłość. Jest także o tym, jak bardzo ludzie różnią się od siebie, jak bardzo odmienne mają pragnienia oraz spojrzenia na świat.

   Julia, młoda kobieta, która próbuje odnaleźć się na nowo po niedawnym rozwodzie z mężczyzną, co miał być na zawsze, ale wybrał inną. Jadwiga to kobieta w średnim wieku, która cały czas czuje się młoda duchem i która wie, że jej małżeństwo istnieje już tylko na papierze. Michalina, bardzo młoda dziewczyna, która jest w stanie zrobić dosłownie wszystko dla mężczyzny swego życia. Marta, żona i matka dwójki dzieci, która nie posiada idealnego ciała. Tak odmienne osobowości i jeden wspólny cel - pragnienie stania się idealnymi gospodyniami domu oraz stanie się perfekcyjnymi we wszystkim. Dosłownie we wszystkim.

   Każda z nich ma swoje powody, aby wyjechać do Szkoły Żon i doskonale wiedzą, czego chcą się nauczyć w tym miejscu, co chcą odnaleźć lub o czym zapomnieć, co pragną w sobie zmienić. Ale tak naprawdę żadna z nich nie wie, co tak naprawdę odnajdzie w tym miejscu - miłość, nadzieje, nowe życie, nowy wygląd, przyjaciół... Być może. Ale jednego możecie być pewni- to, co przydarzy się każdej z bohaterek mile was zaskoczy.

Dlaczego warto to przeczytać

   Kto nie chciałby stać się częścią tytułowej Szkoły Żon, gdzie wszystko może się zdarzyć? Myślę, że byłoby to całkiem interesujące doświadczenie. Dobrym powodem skłaniającym do sięgnięcia po książkę jest to, że można stać się poniekąd piątym bohaterem, przekonać się, że nawet jeśli jest bardzo źle to zawsze może być lepiej. Przekonać się, że jeśli uwierzymy w siebie oraz we własne możliwości to jesteśmy w stanie całkowicie odmienić nasze życie. I że nie musimy zmieniać się dla innych, że musimy być sobą.

Na co zwrócić uwagę

    Rzeczy - te małe i te duże - tworzące nas oraz nasze życie są zawsze albo dobre albo złe. To od nas zależy jak one wpłyną na nas i na postrzegany przez nas świat. Emocje, co zawsze wpływają na to, w jaki sposób odbieramy to, co nas otacza i co dzieje się w nas samych.

Ostatnie słowo o książce

    "Szkoła żon" ma 255 stron, więc idealnie nadaje się na wolny dzień, ponieważ czyta się to dość szybko i zajmuje to kilka godzin.

  

     "Szczęście pachnące wanilią" jest trzecią częścią cyklu o Milaczku. Jeżeli czytaliście "Milaczka" lub "Panny roztropne" będziecie dobrze wiedzieć, czego można się spodziewać po tej części. Ale możecie być spokojni - jeżeli nie czytaliście poprzednich dwóch książek możecie spokojnie sięgnąć po "Szczęście pachnące wanilią" bez wątpliwości "czy będę w stanie domyślić się o czym to jest?". Oczywiście, że będziecie w stanie. Zaletą jest to, że wszystko jest opowiedziane w czytelny sposób i prawdę mówiąc może być poniekąd traktowana ta książka jako coś osobnego.

   Zanim przystąpimy do przedstawienia ogólnego zarysu historii, zastanówmy się, jak pachnie szczęście. Czy jest to zapach róż, trawy, świeżego powietrza, słodyczy, pięknych kwiatów, łąki, dzikich terenów, letnich owoców, deszczu...? Można wymyślić milion przykładów wspaniałych rzeczy i każdy z nich będzie świetnym przykładem zapachu szczęścia.

    Według Magdaleny Witkiewicz szczęście ma zapach wanilii. Może to prawda, może nie, ale z całą pewnością będziecie mieli okazję, żeby się o tym przekonać podczas czytania książki.

     "Szczęście pachnące wanilią" to kolejna książka opowiadająca o zwyczajnym życiu. I niech nie zwiedzie was śliczna i słodka okładka. Historia przedstawiona w tej książce jest jak prawdziwe życie: trudne wybory, narastające problemy, samotność, plany na przyszłość i walka. Pojawia się także nadzieja i miłość i walka o bycie szczęśliwym.

    Możemy ujrzeć szarą codzienność oraz myśli jakie są częścią życia młodego człowieka, samotnej matki, małżeństwa. Matek czujących samotność i uważających, że ich dzieci są najwspanialszymi rzeczami w ich życiach. Możemy także zajrzeć do świata małej dziewczynki oraz świat widziany oczami... psa, niejakiego Parysa Antoniego.

     Cała opowieść dotyczy przede wszystkim kobiet oraz trudnościom, którym muszą stawić czoła każdego dnia. Ada, matka małego chłopca, która postanawia otworzyć kawiarnię i która piecze niesamowite ciasta oraz inne słodkości. Milena, kobieta kochająca mężczyznę mającego dziewięcioletnią córkę. Zofia, ciotka Mileny, która uwielbia pomagać kobiecie, w szczególności w tematach dotyczących życia oraz miłości. Natalia, matka dwójki dzieci, która czasem ma poczucie porzuconej i pozostawionej bez pomocy. Karolina, samotna kobieta, która poszukuje miłości, prawdziwej miłości. Magdalena - żona, matka i kobieta pracująca nie tylko jako stomatolog, lecz także łącząc pracę matki i ojca, ponieważ jej mąż znacznie bardziej niż własną rodzinę kocha... swój nowy samochód.

    Czytając kolejne rozdziały mamy możliwość choć przez chwilę poczuć się jak te kobiety. Każda z nich potrzebuje drugiej osoby, aby zwyczajnie porozmawiać, zwierzyć się z własnych trosk, marzeń. Każda z nich potrzebuje chwilę wytchnienia, żeby poczuć się, że żyje naprawdę, że jest coś jeszcze poza domem, pracą, dziećmi, rodziną, niezapłaconymi rachunkami.

     Pewnego dnia wszystko się zmienia, kiedy to wszystkie te kobiety spotykają się w kawiarni i kiedy z powodu wielu powodów postanawiają stworzyć wyjątkowe miejsce dla kobiet, ich dzieci. Wyjątkowe miejsce, gdzie każda z nich - matki, żony, samotne kobiety - mogłyby przez chwilę odetchnąć, spokojnie porozmawiać, wypić kawę, nie myśleć o niczym i poczuć, że nie są same, że żyją. I wiedzieć, że w tym właśnie miejscu zawsze będzie przyjaciel.

    W książce możemy odnaleźć odpowiedź, jak wygląda wymarzone miejsce spokoju, czy zmiany są zawsze straszne, czym jest przyjaźń oraz miłość. Jest tu wiele emocji, tych dobrych oraz tych złych, ale jeszcze więcej jest miłości. Przecież to książka o miłości. Piękno, zaskoczenie, zmiany dla miłości.

     Czy szczęście rzeczywiście pachnie jak wanilia? Kto wie, być może tak. Ale zdradzę wam pewien sekret. Istnieją pewne niesamowite babeczki, których sekretnym składnikiem jest wanilia i te właśnie babeczki są lekiem na każdy problem, ponieważ ich spożycie powoduje, że zapomina się o wszelkich złych rzeczach. 

  Na końcu książki możecie znaleźć przepis na te wyjątkowe babeczki i przekonać się, czy to rzeczywiście prawda, iż szczęście pachnie i smakuje jak wanilia.

Dlaczego warto to przeczytać

       Dwie rzeczy: nigdy nie mów nigdy i wierz w siebie, wierz w szczęśliwe życie. Jeżeli czytaliście obie poprzednie części (lub chociaż jedną z nich) to sięgniecie po "Szczęście pachnące wanilią", aby dowiedzieć się o dalszym losie bohaterów.

Na co zwrócić uwagę

       Prawdziwe życie zamknięte pomiędzy kartami książki. Są tu rzeczywiste problemy, emocje oraz prawda o tym, że życie zawsze potrafi zaskoczyć człowieka w najmniej spodziewanym momencie. Jeśli czegoś pragniesz, możesz to osiągnąć - wystarczy tylko chcieć. Trzeba uwierzyć w swoje możliwości, w to, kim się jest i wszystko się ułoży. Jest tam także przesłanie, że tak naprawdę nikt nie jest samotny, ponieważ każdy może odnaleźć kogoś, kto ma podobne problemy.

Ostatnie słowo o książce

      Kiedy i gdzie tylko będziecie chcieli. Książka ma 274 strony, więc jest idealną propozycją na kilka wolnych godzin. Najlepszą zaletą jest to, że czyta się dość szybko i nie odczuwa się znużenia z każdą kolejną stroną lub rozdziałem.

    Niektóre z książek Magdalena Witkiewicz nie należą do kategorii słodkich i przyjemnych. Ta pozycja należy do tej właśnie kategorii. "Zamek z piasku" nie jest kolejną radosną książką ze szczęśliwym zakończeniem, w której znajdziemy fragmenty o miłości do końca świata, prawdziwej przyjaźni oraz zapewnienia, że życie zawsze jest łatwe od początku do końca.

    Zanim zacznę opowiadać o treści tej właśnie książki muszę was zapytać: co tak naprawdę jest dla was najważniejsze w życiu - miłość?, prawdziwa przyjaźń?, rodzina?, dzieci?, wolność?, pożądanie?, długie i szczęśliwe życie?, przeszłość?, przyszłość?, teraźniejszość?, przysłowiowe tu i teraz?

   Na kartkach tej książki możemy odnaleźć właśnie te pytania, problemy, z którymi my sami musimy walczyć niemal każdego dnia w prawdziwym życiu. I tak naprawdę właśnie o tym jest "Zamek z piasku".

    Czy jest to możliwe, aby mieć idealne życie nawet wtedy, gdy każdy kolejny dzień przynosi nam złe rzeczy, nowe problemy, plany i marzenia zbyt wspaniałe i wielkie w stosunku do naszych możliwości, nawet wtedy, kiedy pragniemy wszystkiego tak mocno?

    "Zamek z piasku" to opowieść o młodym małżeństwie znającym się i będącym razem od czasów szkolnych, dla których to uczucie było pierwszą miłością, miłością jedyną i na zawsze. Dodatkowo oboje nie widząc świata oraz innych poza sobą trwali w swojej własnej bajce. I to ich idealne i szczęśliwe życie powinno trwać zawsze, aż do końca świata, ale zawsze znajdzie się coś, nawet coś malutkiego, co potrafi zniszczyć wszystko, każdy wspaniały moment.

     Jest to historia Weroniki i jej męża Marka oraz problemu posiadania dzieci. To opowieść nie tylko o sile prawdziwej miłość, lecz przede wszystkim historia odpowiadająca na pytanie "co stałoby się, gdyby...?". Wędrując przez kolejne kartki, przez kolejne rozdziały jesteśmy w stanie poczuć te same uczucia, co poszczególni bohaterowie - samotność, zagubienie w pędzącym tuż obok świecie, niezrozumienie, pożądanie, poszukiwanie ciepła oraz własnego miejsca.

     Każdy kolejny rozdział daje nam kolejne powody do przemyśleń, do zastanowienia się, co jest dobre, a co złe oraz co jest tak naprawdę najważniejsze w życiu. Stajemy przed potrzebą odpowiedzenia na kolejne pytania, nad potrzebą odnalezienia się w sytuacji danego bohatera.. Co zrobiłbym/zrobiłabym, gdybym była nią/nim? Czy zaryzykowałbym/zaryzykowałabym istnienie mojego małżeństwa? Czy chciałbym/chciałabym otrzymać miłość od kogoś innego niż mój maż/moja żona?

     Od pierwszej do ostatniej strony nie jesteśmy tak naprawdę pewni tego, jak potoczą się losy Weroniki, jej męża, ich wspólnego życia. Czy będą mieli dzieci? Czy wciąż będą razem po wszystkich tych rzeczach, jakie przydarzą się w kolejnych tygodniach? Czy to, co wydarzy się między Weroniką i Jakubem coś zmieni - czy pozostaną przyjaciółmi, czy może kimś znacznie więcej...?

    Niestety, nie zdradzę wam niczego więcej, nie dam nawet malutkich podpowiedzi naprowadzających na zakończenie poszczególnych niewiadomych. Jak wiadomo, lepiej samemu przeczytać i przeżyć daną historię niż usłyszeć wszystko od kogoś. Tak, książka zaskoczy was w pozytywnym tego słowa znaczeniu i pozwoli wam przez chwilę zastanowić się nad własnym życiem. 

   Mogę wam jedynie zdradzić, że ostatni rozdział jest przepełniony radością oraz nadzieją na dobre czasy.

Dlaczego warto to przeczytać

    Jest to kolejna propozycja dla osób szukających książek przepełnionych emocjami. Znajdziecie tu nie tylko historię o zwyczajnym życiu, zwyczajnych problemach. To opowieść o poszukiwaniu prawdziwego szczęścia i miłości, o błędach i próbach ich naprawy, o grzechach, o wybaczaniu, o odnalezieniu samego siebie. Książka ta jest także dowodem na to, że nie trzeba być perfekcyjnym we wszystkim, ale powinno się podążać za własnymi marzeniami. 

Nasze życia nie są idealne i tak niesamowite, jak wszyscy wokół sądzą i dlatego musimy pracować każdego dnia, aby nasze życie stawało się lepsze, a nasza miłość silniejsza i piękniejsza.

Na co zwrócić uwagę

Ostatnie słowo o książce

     "Zamek z piasku" nie należy do długich książek, ma około 280 stron, dzięki czemu można przeczytać ją w kilka godzin. Historia przedstawiona na kartach nie jest miła i pełna emocji, więc lepiej czytać ją w samotności i w spokoju, aby jak najlepiej skupić się na kolejnych jej fragmentach i mieć także możliwość na zastanowienie się nad własnym życiem, własnymi wyborami, własnymi pragnieniami.