Portret Doriana Graya nie jest standardową książką, o której możesz napisać kilka słów i wszystko będzie dobrze. Ta książka jest ponadczasowym mistrzostwem słowa.

     Historia jest piękna, ale tragiczna, wspaniała, lecz okrutna, odrobinę normalna, ale przepięknie napisana. Jest niczym miejsce, taki jeden punkt, w którym błękitne niebo spotyka się z oceanem.

      Jest to opowieść o pięknie, o sztuce, o grzechu, o miłości I obsesji, o nienawiści oraz o próbie wybaczenia.

      Co, jeśli mógłbyś byś wiecznie młody? Chciałbyś tego? Pomyśl – młody i piękny, pełny życia, doświadczający miliona rzeczy, kiedy inni ludzie starzeliby się, stawali się brzydcy, umieraliby, odchodzili w zapomnienie. Ile to by cię kosztowało – miłość, przyjaźń, twoja duma i dusza, wszystko?

       Czy byłoby to warte? Co byś zrobił?

     Dorian Gray, główny bohater książki, miał życzenie – zawsze być młodym i pięknym. Chciał żyć wiecznie. I pewnego dnia otrzymał taką właśnie możliwość za sprawą jednego obrazu. Jego obraz. Od tego momentu wszystko, co robi, każdy popełniany przez niego grzech, każdy mijający dzień staje się skazą niszczącą jego portret.

      Po wielu latach życia na krawędzi wśród luksusów oraz wspaniałości, coś w nim umiera, gdy odnajduje prawdę zapisaną na płótnie. Prawdę o zniszczeniach, jakie zaszły w jego duszy przez ten czas.

Dlaczego warto to przeczytać

       Ta książka jest arcydziełem, ale już o tym wspominałam. Historia ta ukazuje, co dzieje się, kiedy człowiek chce stać się bogiem, kiedy człowiek chce być nieśmiertelny.

Na co zwrócić uwagę

     Na walkę między własną osobowością, doświadczeniami, pięknem, ambicjami. Na trumf żądzy nad rozsądkiem.

Ostatnie słowo o książce

      Portret Doriana Graya jest to jedna z tych książek, które możesz przeczytać ponownie i za każdym razem odnaleźć w jej treści coś nowego, coś, co ofiaruje ci kilka godzin rozmyślań.